ഓര്‍ക്കുന്നുവോ നീ ...
രാവിന്‍ തിരുമുറ്റത്തു
ആതിരാപെണ്‍ക്കൊടി കൊളിത്തിയൊരാ
പൊന്‍ വിളക്കണയാതെരിയുന്നേരമെന്‍
ജാലകവാതിലില്‍ വന്നു നിശ്ശബ്ദം വിളിക്കയാം
എന്നോമന സഖിയെന്നേകാന്തത
"നീയെന്നണിയത്തു ചേര്‍ന്നുനില്‍ക്ക
തെളിമഞ്ഞു മിനുക്കിയൊരാനന്മുഖം കണ്ടോട്ടേ ഞാന്‍
കൈകോര്‍ത്തുനില്‍ക്കാം നമുക്കീ
മറവിതന്‍ മഴക്കാര്‍ മൂടും
ഓര്‍മ്മതന്‍ താഴ്വാരത്തില്‍
ഓര്‍ക്കുന്നുവോ,
ആര്‍ദ്രത നീട്ടിയ കര്‍പ്പൂരനാളത്തിന്‍ പിന്നിലായി
അനുരാഗം ചൊല്ലിപ്പറഞ്ഞ മന്ത്രങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
ഞാന്‍ നിന്‍ കൈ പിടിച്ചു സ്വന്തമാക്കിയ നേരം.
എന്തിനെന്നറിയാതെ നിന്‍ കണ്ണിണകളില്‍ തുളുമ്പി
യൊരാമണിമുത്തുകള്‍ ഞാന്‍ വീഴാതെമെല്ലെയൊപ്പിയതും
മലയാണ്മമുറുക്കിച്ചുവപ്പിച്ചതാം നിന്‍ ചുണ്ടുകളില്‍
സ്നേഹത്തിന്‍ ചോപ്പുകണങ്ങള്‍ ഞാന്‍ തിരഞ്ഞതും
അക്ഷരങ്ങള്‍ കോര്‍ത്തുനാം പാടിയപാണന്‍ പാട്ടുകളും
സ്നേഹത്തിന്‍ പഞ്ചാക്ഷരി കടഞ്ഞുനാം നിറച്ച പുള്ളുവക്കുടങ്ങളും
സ്വപ്നങ്ങള്‍ തുള്ളിചിരിച്ചുകൊണ്ടാടിയായൂഞ്ഞാല്‍ പാട്ടുകളും
കാലങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി, ട്ടെന്നോ പെയ്തകനല്‍മഴ
നെഞ്ചകമാകെ വ്രണിതമായി, നൊമ്പരമായി മാറിയ നാള്‍
ശ്രുതിതെറ്റി, ഇടതാളം മുറിഞ്ഞ ഹൃദയത്തിന്‍ സ്പന്ദനം കേട്ടിട്ട്‌
നെഞ്ചിടറിപ്പാടിയ രാവുകളുമോര്‍ക്കുന്നുവോ
നൊന്തിട്ടും നോവിക്കാതെ നാമന്യോന്യമൂന്നായകാലം"
** **
ഓര്‍ക്കുന്നു ഞാനല്ല... ഓര്‍ക്കുന്നതെന്തിനു
കാലങ്ങള്‍ കടന്നിട്ടും,
നീട്ടിയ കൈകുമ്പിളില്‍, വാര്‍ത്തുതന്നോരാജലം കുടിച്ചു ഞാന്‍
പതിതമാം കാലത്തിന്നറിയാത്ത വഴികളിലൂടെ കടന്നുപൊകിലും സഖീ
ഇന്നും നടന്നു പോകെക്കണ്‍കളെന്നും
നീ നീട്ടുമാ ദീപവും നോക്കി നടന്നീടുന്നു
ദിക്കുകള്‍സാക്ഷിയായി ...
ഏതോ വിളിക്കു പിന്നിലായി ....
posted by Magu @ 6:22 PM
2 Comments:
കൊള്ളാം!
"സഫലമീ യാത്ര”യാണോ ഈ കവിതയ്ക്കു പ്രചോദനം?
:):)
Post a Comment
<< Home